Fosiqlar yashnashi va ularning oxirati

Zaburdan 72-sano

Asaf sanosi

Fosiqlar yashnashi va ularning oxirati

1 Isroilga, ha, barcha dili poklarga

Xudo doim himmatlidir.

(Bu Zabur kitobining 3-bo'limi bo'lib, “Leviylar kitobi” deb ataladi. Bu bo'limning mavzusi “Ma'bad” deb ataladi; birinchi bo'limning mavzusi e'sa “Baxtiyor odam” va ikkinchisiniki “Isroil” yoki "Xudoning xalqi" deb ataladi.

Bu bo'limda Isroil qiyinchilik davrida Xudoga topinishi (sajda qilishi) haqida gapiriladi. Birinchi bo'limda e'sa Masih (Najotkor) va ikkinchisida kichik va sodiq guruh haqida gapiriladi. Chindan ham Xudovand Isroilga nisbatan himmatli e'di).

2 Mening (Asafning) e'sa oyoqlarim qoqila yozib,

Tovonlarim toyishiga oz qolgan e'di.

(Asaf Dovud davrida topinish (sajda qilish) xorining boshlig'i e'di [1-Paralipomenon kitobi 16:4-5]. Ya'ni u Isroilda juda yuksak ruhiy mansabda e'di).

3 Men fosiqlar sog'lomligini ko'rdim,

Maqtanchoqlar holiga g'ashim keldi.

(Asaf hayron bo'lyapti, chunki uning fikricha yovuz, gunohkor kishilar hayoti yaxshi e'di, podshohlik farzandlari e'sa qiynalib yurganlarini u ko'radi. Ma'bad tashqarisida inson ongi chalkashishi va yurak aynishini u o'rganadi. Biroq ma'bad ichida doim hamma narsa osoyishtalikda bo'ladi. Inson o'ziga qarasa boshi qotib qoladi, tashqariga qarasa chalkashib e'sankirab qoladi, biroq yuqoriga (tepaga) qarasa tasalli topadi.

Asafning muammosi uning o'zligi (shaxsiyati) e'di. Inson o'ziga ko'p e''tibor berishni boshlasa, ruhan yo'ldan adashib qoladi. Odamlar qadimgi zamonlardan beri o'zlarini yaxshilashga, yoki yuqori darajaga ko'tarishga harakat qilib kelganlar. Biroq odam o'sha qadimgi zamonlardan to hozirgi vaqtgacha bu ishda mag'lubiyatga uchrab kelmoqda. Hatto masihiy kishi o'zini yaxshilashga harakat qilsa, u mag'lubiyatga uchraydi. O'zlikni engishning yagona yo'li bor, bu – o'zlikni Masihda yashirib qo'yishdir (Yuhanno 14:20)).

4 Ular o'lgundek iztirob chekmaydi,

Tanlari e'sa soppa-sog'lomdir.

(Imonli kishi o'zligi bilan mahliyo bo'lib qolsa, unda uning ruhiy zehni o'tmas bo'lib qoladi. Asaf ham shunday qadimiy qopqonga (tuzoqqa) tushib qolgan e'di. Birinchidan, najot yo'lining maqsadi yashnash (ya'ni yaxshi hayot) e'mas, balki inson qutqarilishi bu yo'lning markazida turadi.

Ikkinchidan, fosiqlar o'limi haqida u noto'g'ri fikrga e'ga e'di. Fosiqlarning o'limi hech ham ijobiy bo'lmaydi).

5 Ularda xalq dardi yo'q,

Boshqa odamlarday baloga yo'liqmaydilar.

(Ochig'ini aytganda, bu dunyo tizimi Xudoga e'mas, balki shaytonga tegishlidir. Shuning uchun Xudo farzandi doim shu tizim orqali ta'qibga olinadi va qiynaladi.

Shunga qaramasdan Iso Masihga e'rgashgan kishining hayoti juda katta mukofotlarga e'ga bo'lgan hayotdir. Agar abadiy hayot bo'lmaganda ham e'di, Xudo uchun yashash e'ng yaxshi hayot bo'lgan bo'lar e'di).

6 Gardanlariga mag'rurlik munchog'in taqib,

Zo'ravonlik libosiga bezanganlar.

(Asaf, fosiqlar har doim yovuz ishlarni qilsalarda, buning deyarli hech qanday yomon oqibati bo'lmaydi, deyapti. Ular mag'rurlikka to'la, bu e'sa ularga yomon natija e'mas, balki yaxshi mukofot beryapganga o'xshaydi, demoqchi).

7 Ko'zlari semizlikdan qisilib qolgan,

Ko'ngillaridagi xayollar daydib yuradi.

(Bu gaplardan Asaf bu mavzuni juda ko'p vaqtdan beri o'ylab kelyapganligini ko'rsak bo'ladi. U o'zligi haqida ko'p o'ylagani uchun, shayton uning qalbiga hujum qilgan e'di. Shaytonning e'ng zo'r qurollaridan ham biri shu, ya'ni masihiy Xudo uchun yashagani uchun ko'p narsalardan mahrum bo'lib qoladi, degan fikrga imonlini ishontirishdir. Biroq shayton yolg'onchi va yolg'onlarning otasi e'kanligini hech qachon e'sdan chiqarmaslik kerak. Aslida imonli kishi Xudo uchun yashagani uchun u hamma narsaga e'ga bo'ladi).

8 Mazax bilan, kek saqlab gapiradilar,

Kibr ham, jabr ham tushmas tillaridan.

(Fosiqlar og'zini ko'pirtirib odamlarni qiynasalar ham, ularga hech narsa bo'lmaydi, deb aytyapti).

9 Og'izlarini ko'kka ko'targanlar,

Zabonlari e'sa erda sudralmoqda.

(Ularning har bir so'zi Xudo Kalomiga teskari. Ular qanday yomon ishlar qilishlari haqida gapiradilar-u, xuddi ularga hech kim xalaqit bera olmaydiganga o'xshaydi).

10 Hatto Xudo xalqi ular tomon yuz burmoqda,

Ularda suv ko'p e'kan, ichgan qonar e'kan.

(Tamagirlik hayotidan chiqib imonga kelgan odamlarni bunday fosiqlar yana ilgarigi hayotga qaytaradilar).

11 «Tangri qaerdan biladi?

Taoloda bilim bormikan?» – deydilar.

(Boshqacha qilib aytganda ular Xudo ustidan kulib, yovuzliklari hech ham jazolanmaydi, deb o'ylaydilar).

12 Ana shundaydir betavfiqlar,

Bu dunyoda rohat-farog'atdadirlar,

Davlatlari tobora oshib boradi.

(To'g'ri, ayrim yovuz odamlar boy bo'lib yashnashi mumkin, lekin umuman olib qaraganda bu fikr to'g'ri e'mas. Odatda hayotda bunday bo'lmaydi. Butun dunyoni hisobga olganda, har bir boy fosiq kishiga o'n mingta kambag'al kishi to'g'ri keladi).

13 Men bekorga pok saqlabman yuragim,

Halol qo'lim-la ishlamog'im behuda e'kan!

(Masihiy kishiga qarshi qilingan shaytonning har bir hujumi (qanday yo'nalishda bo'lishidan qat'iy nazar), bitta maqsadga e'ga: shu shaxsning ishonchini buzib, yo'q qilishdir. Boshqacha qilib aytganda, Asaf Xudo uchun yashashdan hech qanday foyda chiqmaydi, deyapti.

U qanchalik noto'g'ri e'kanligini bilsangiz e'di! Fosiqlarning mukofotlari o'zlariga o'xshab yolg'on va vaqtinchalik bo'ladi. Solih kishining mukofoti e'sa abadiydir).

14 Men har kuni kulfatga yo'liqaman,

Subhdan-subhga adabimni eyapman-ku!

(Rabbimiz arz-shikoyatlarni va nolishlarni xush ko'rmaydi. Chunki shikoyat qilish ishonchning aksidir va Rabbimiz biz uchun qilgan ishlarga minnatdor bo'lishning teskarisidir. Shunga qaramasdan ko'pchiligimiz shu gunohni qilamiz – biz noshukurmiz).

15 Agarda shunday so'zlayman, deganimda,

Sening o'g'illaring nasliga xoinlik qilar e'dim.

(Dalillar unga qarshi guvohlik berishini u yaxshi bilardi. Gunoh (yovuzlik) foyda keltirmaydi, Xudo uchun yashash e'sa ko'p foyda keltiradi).

16 Buni qanday tushunish kerak deb o'ylaganimda,

Bu menga ovoragarchilikday tuyuldi –

(E'ndi Asaf o'zi noto'g'ri e'kanligini angladi; u sirpanchiq yo'lda turganini tushundi, bu yo'l e'sa faqat halokatga olib boradi; biroq hali ham u o'z savoliga javob topganicha yo'q).

17 To Tangrining aziz makoniga (ma'badiga) kirib,

Ularning xotimasini tushunib olgunimcha..!

(Qanday qilib ma'bad unga to'g'ri javob bera oldi e'kan? Buning sababi shuki, aynan ma'bad ichida Xudo bor e'di. E'ndi u fosiqlarning yashnashini e'mas, balki Xudo shuhratini ko'ryapti. Faqat shunday vaziyatda fosiqlarning kamchiligi yaqqol namoyon bo'ladi. Shu bilan birga, u Rabbimizni ko'rganda, o'zini ko'rmay qoldi).

18 Ha, Sen ularni (fosiqlarni) toyg'oq erlarga qo'yding,

Bexosdan tubi yo'q jarlikka uloqtirarsan.

(Tashqi ko'rinishdan fosiqlarning yo'li boylikka to'laga o'xshab ko'rinadi; biroq yaqindan uni ko'zdan kechiradigan bo'lsak, bu yo'l “toyg'oq” e'kanligini ko'ramiz. Shuning uchun fosiqlar o'z halokatiga uchraydilar).

19 Ular nogahon dong qotib qolar,

Dahshatdan supurilib, barham topar.

(E'ndi Asaf chindan ham vaziyat qanaqaligini aniq ko'ra boshladi. Fosiqlar xuddi boyib yashnaganga o'xshaydilar, keyin e'sa birdaniga ular inqirozga uchraydilar va bir zumda “barham toparlar”.

E'ndi fosiqlarning maqtanishi va Xudoga qarshi aytgan so'zlari faqat yuzaki e'kanligini u ko'ryapti. Bir zumda ular “dahshatdan supurilib” yo'q bo'ladilar).

20 Uyg'onganda tush qanday e'sdan uchib ketsa,

Sen, yo Rabbiy, ularni shunday uyg'otib,

Bema'ni xayollarini barbod qilasan.

(Ba'zi paytlarda Xudo bizga xuddi uxlab qolgandek tuyuladi; lekin oz vaqtdan keyin Xudovand uyg'onadi. Shunda U fosiqlarning “bema'ni xayollariga” bostirib kiradi).

21 Mening yuragim qaynab turganda,

Jon-tanim azobda qolganda,

(Mana Asaf Xudovandni ko'rdi va Muqaddas Ruh uni fosh qildi. E'ndi u qilgan gunohidan “azobda qoldi”. Nima qilib qo'yganini u e'ndi anglab oldi va shuning uchun u qalbida qiynalyapti).

22 Men nodon va johil bo'lib qoldim,

Sening oldingda hayvon kabi e'dim.

(Asaf qadam qo'ygan yo'l chindan ham ahmoqqona yo'l e'kanligini Muqaddas Ruh unga namoyon qildi! Gap shundaki Muqaddas Ruhning asosiy vazifalaridan biri insonni fosh qilishdir. Agar bunday bo'lmaganda e'di, masihiy kishi to'g'ri yo'ldan ozib ketishi va keyin qanday qilib ortga qaytishini bilmasligi mumkin e'di).

23 Biroq men doim Sen bilanman,

Sen mening o'ng qo'limdan tutib turasan.

(Biz adashib qolsak, Xudovand bizni tashlab ketmaydi. Balki U bizni to'g'irlaydi, bizga gapiradi va to'g'ri yo'lga qarab yo'naltiradi. Shu borada, ruhan ma'noda gapirganda, U bizni qo'limizdan ushlab etaklaydi).

24 Maslahating ila menga yo'l ko'rsatib,

Oxirida meni sharaf ila qabul qilasan.

(Bundan oldin Asaf o'z xohishining maslahatiga quloq solib yurgan e'di. E'ndi e'sa u Xudovandga “Sening maslahatinga quloq solaman” deyapti. Xudoning maslahati – Uning kalomidir).

25 Osmonda kimim bor Sendan bo'lak?

Erda ham Sendan o'zgasini istamayman.

(Xudovandni ko'rib, Uning shuhratidan bahramand bo'lganidan keyin, Asaf o'zining najoti pul, o'zi turgan joyi yoki mansab orqali e'mas, balki Iso Masih orqali kelishini tushunib oladi. E'ndi u Masih hamma narsalarni qoniqtirishini biladi).

26 Badanim, yuragim holdan ketmoqda,

Illo Xudo abadiy dilim suyanchig'idir,

E'zgulik qismatim Uning O'zidir.

(Asaf o'zining kuchiga tayanganda, yiqildi, chunki o'zining kuchi etarli e'mas e'di. Lekin e'ndi Xudo uning kuchi e'kanligini tushunib etdi. Hamda e'ndi unga nimaiki kerak bo'lsa, Xudo shularni ta'minlashi mumkinligini u bilib oldi – “abadiy qismatim Uning O'zidir”).

27 Mana, Sendan uzoqda qolganlar yo'qolur,

Senga xoinlik qilgan har bir kishini nobud e'tasan.

(E'ndi u fosiqlarning ahvoli nima kechishini aniq ko'ryapti. Ular halokatga uchraydilar yoki “nobud bo'ladilar”).

28 Lekin men uchun Xudoga yaqinlashmoq yaxshidir.

Uning barcha ishlarini targ'ib qilay deyman,

Xudoyi Taoloni o'zim uchun panoh bilaman.

(Asaf hayotida ayrim yomon narsalar sodir bo'ldi, lekin bu vaziyatdan ayrim yaxshi narsalar ham chiqdi. Shu xavfli vaziyat orqali Asaf “Xudoga yaqinlashdi”. E'ndi u dunyodagi narsalarga e'mas, balki Xudoga ishonch bog'layapti. E'ndi u hech ham fosiqlar boyib yashnashi haqida gapirmaslikka so'z beradi, biroq e'ndilikda faqat “Xudoning ishlarini targ'ib qiladi”. Bundan biz ham soboq olishimiz kerak).