2008-08-31

Oxirgi zamon alomatlari

2 Timo'tiy 3:1-5

“Shuni bilginki, oxirgi kunlarda og'ir vaqtlar keladi. U paytda odamlar nafs bandasi, pulparast, maqtanchoq, kibrli, kofir, ota-onaga itoatsiz, nonko'r, xudobexabar, shafqatsiz, murosasiz, g'iybatchi, nafsini tiya olmaydigan, insonlik va yaxshilik dushmani, xoin, bemulohaza, mag'rur bo'ladilar. Xudodan ko'ra aysh-ishratni ko'proq sevadilar. O'zlarini xudojo'y ko'rsatib, ilohiy qudratni e'sa inkor e'tadilar. Bunday odamlardan uzoqlash.”

Muqaddas Kitobga murojaat qilsak, oxirgi zamonlarda nima sodir bo'lishini bilib olamiz. Iso osmonga ko'tirilganidan keyin, O'z shogirdlariga Muqaddas Ruhni yuboradi. Ular Ruhni qabul qilgan kuni Butrus oxirgi zamon kelganini aytadi (Havoriylar faoliyati 2:17). O'sha paytdan hozirgacha biz oxirgi zamonlarda yashayapmiz. Lekin oxirgi kunlarda yanada ko'p alomatlar yoki belgilar paydo bo'lyapti va vaziyat yanada yomonlashib boryapti.

Albatta, ikkinchi jahon urushidan keyin Isroil davlati yana tuzulib, yaxudiylar Isroil eriga qata boshlashi e'ng katta alomatlardan biridir. Yana boshqa alomatlardan biri bilim oshishidir – masalan, hozirgi kunda kompyuterlar murakkab bo'lib boryapti va katta tezlik bilan odamga axborot berib, ko'pgina operatsiyalarni bajara oladi, odamlar ko'p axborotga e'ga bo'lyapti. Bundan tashqari gunoh odamlar ustidan ko'proq hukmronlik qilyapti: bunday ahvolni nafaqat dunyodagi Masihni qabul qilmagan odamlarda, balki jamoatdagi imonlilarda ham ko'rsa bo'ladi. Mana shu haqida Pavlus og'ir, dahshatli, qo'rqinchli kunlar, deb yozgan e'di. Ilgari tarixda hech qachon bunday ahvol bo'lmagan e'di, ayniqsa gunoh tabiati odam ustidan ko'rsatayotgan qudrat.

Biz og'ir kunlarda yashayotganimiz haqida oyatlarni o'qidik, lekin shu bilan birga biz uchun masalaning echimi borligini ham aytishim kerak.

Bu oyatlarda odamlar, aniqrog'i gunoh tabiati hukmronligi ostida yashayotgan odamlar haqida gap ketadi. Ikkinchi oyatda odamlar o'zlarini ko'proq seva boshlaydi va nafs bandasi bo'lib qoladi deyilgan. Odam Ato gunoh qilishi orqali gunoh Odam ichiga kiradi va u gunoh tabiatiga e'ga bo'lib qoladi. O'sha zahoti u ruhan o'ladi va shu orqali Xudo bilan aloqasi uziladi. Shunday qilib, u ilgari Xudoga intilgan bo'lsa, e'ndi u o'ziga intiladi, ya'ni xudbin (e'goist) bo'lib qoladi. Bizda bor bo'lgan ko'pgina muammolar gunoh tabiatimiz yoki xudbinlikdan kelib chiqadi. “Bu meniki”, “menga shu kerak”, “menga kerak narsani sen berishing kerak” kabi gaplar va fikrlar orqali xudbinlik namoyon bo'ladi. Oxirgi kunlarda xudbinlik kuchayib ketadi. Iso gaplariga qaraganda odamlar o'zini seva olar e'di, lekin o'z yaqinini sevishga qiynalardi (Mark 12:31); oxirga kunlarda e'sa bu ahvol yanada yomonlashadi.

Odamlar maqtanchoq bo'ladi – o'zlari qilmagan narsalar haqida maqtanadilar, chunki ular o'zlarini ilgari surmoqchi bo'ladilar; bu ham xudbinlikdan xabar beradi.

Yolg'onchi va qufr qiladigan bo'ladi. Kufr deganda Xudoga ishonmasdan, Unga qarshi yolg'on gapirishni nazarda tutamiz. Shu bilan birga boshqa odamlarga nisbatan ham aytilgan yolg'on guvohlik ham bunga misol bo'lishi mumkin.

Ota-onaga itoatsiz, hurmat qilmaydigan bo'ladilar. Bunga yana gunoh tabiati kuchayishi sabab bo'ladi.

Rahmat demaydigan, noshukur banda bo'ladilar.

Tabiiy mehribonlik va muhabbatsiz bo'ladilar. Oxirgi kunlarda ayrim onalar o'z chaqalog'ini tashlab ketish misollari ko'p uchrayapti. Ya'ni odamlarda tabiiy mehribonlik yo'q bo'lyapti. Yana bunga misol qilib, e'rkaklar e'rkaklar bilan yashashi yoki ayollar ayollar bilan yashashini keltirsak bo'ladi. Bu ham tabiiy muhabbat yo'qolishidan sodir bo'lyapti.

Haqiqatni buzadigan bo'ladilar.

Yolg'on gaplar aytib, tuhmat qiladigan odamlar ko'payadi.

Odamlar o'zini tiya olmaydigan, o'zini nazorat qila olmaydigan bo'lib qoladilar.

Yaxshilikka qarshi chiqadigan bo'ladilar. Masalan, biz yaxshi narsani va xushxabar haqiqatini aytganimizda, Muqaddas Ruh odamlar gunohini fosh qiladi, shuning uchun ular yaxshilikni yomon ko'rib, unga qarshi chiqadilar.

Mag'rur odamlar ko'payadi; ulardan boshqa odam yo'qdek, ular tufayli er aylangandek o'zlarini tutadiganlar ko'payadi.

Xudodan ko'ra aysh-ishratni ko'proq sevadigan odamlar ko'payadi. Sizga yoqadigan narsa, zavq keltiradigan narsa bo'lishi mumkin, lekin Xudo bilan munosabatingizga shu narsa qarshilik yoki to'sqinlik qilishi kerak e'mas. Chunki Xudo bizga hamma narsalarni zavq bilan ishlatishimiz uchun bergan; biroq hech narsa ustingizdan hukmronlik qilishi kerak e'mas.

Oxirga zamonda odamlarda xudojo'ylik (taqvodorlik) shakli bor bo'ladi-yu, lekin haqiqiy kuch-qudratga e'ga bo'lmaydilar. Ayrimlar men Xudoga xizmat qilaman, ibodat qilaman, kambag'allarga pul beraman, kimgadir yordam beraman, u yoki bu narsani qilaman, mana shuning o'zi etadi, deydilar – mana shu xudojo'ylik shakli deyiladi. Faqat shakl, lekin asl kuchi yoki qudrati yo'q. Ayrim kishilar jamoatga ham kelishi mumkin, lekin ularning hayotida mana shu oyatlardagi yomon jihatlar bor bo'lsa, demak ularda faqat xudojo'ylik shakli bor e'kan, lekin Muqaddas Ruh qudrati ularda yo'q.

Kishi Iso Masihni qabul qilganida gunoh tabiatining quch-qudrati buziladi va u kuchsiz bo'lib qoladi. Shundan keyin yangi masihiy gunoh tabiati ta'sirisiz yashay boshlaydi va shundan keyin u har doim shu ahvolda yashashga e''tibor berishi kerak. Agar kishi ishonch bilan yashashni davom e'ttirmasa, Muqaddas Ruh kuchidagi hayot belgilari sekin-sekin yo'qola boshlaydi, va oxiri umuman yo'q bo'lib ketishi mumkin. Shuning uchun Xudo inoyatida yashashni masihiy o'rganishi shart. Buning uchun u har doim Iso Masih uning o'rnida xochda qilgan ishiga ishonib yashashi kerak.

Men sizga xushxabar aytmoqchiman: men o'zim gunohdan ozod bo'la olmayman, bunga kuchim yo'q, nimadir qilsam ham, yana boshqa narsa qilmasam ham men o'zimni poklay olmayman; shuning uchun men Isoga ishonaman; men Isoni qabul qilganimda men Isoda paydo bo'ldim va hozir ham Unga qaratilgan ishonchim orqali men Isoda mavjudman. Buni Xudodan tug'ilgan va Muqaddas Kitobni o'qigan har qanday masihiy tushunadi. Men o'shanda o'ldim va e'ndi Xudo nazarida Masih ichidaman. Men Iso bilan birga o'ldim, U bilan birga qabrga qo'yildim va U bilan birga qayta tirildim. E'ndi Iso Masih qayta tirilib, abadiy tirik bo'lgani kabi, men ham Isoning o'sha “qayta tirilish hayotining” kuch-qudratida yashayapman. Bu har bir masihiy uchun va'da qilingan farovon hayotdir! Siz ham bunga e'rishishingiz mumkin, buning uchun yuqorida aytilgan shartlarga rioya qilishingiz kerak.

Zaburda Xudoning yashirin joyida yashaydigan odam baxtiyordir, deyilgan. Kishi o'ziga shunday savol berishi mumkin: “Qanday qilib bunga e'rishsam bo'ladi?” Bunga javob bitta – Iso Masihni Rabbiy deb qabul qilish orqali va Uning xochda qilgan ishiga ishonish orqali men ozodlikka e'gaman va Xudoning yashirin, panoh joyidaman.

90 Zabur sanosi

Kimki Xudoyi Taoloning panohida yashar,

Qodir Tangri soyasida orom topar e'kan,

U Xudovandga aytadi:

O'zingsan boshpanam, qasrim mening,

Umidim faqat Senda, e'y Xudoyim!

Xudo seni ovchi qopqonidan ham,

Vabo-qazodan ham xalos e'tar.

U O'z parlari bilan seni yopar,

Qanotlari ostida bexatar bo'lasan;

Haqiqati senga qalqon va to'siq bo'lar.

Na tungi vahimadan qo'rqasan,

Na kunduzi uchayotgan o'qdan,

Na zulmatda kezuvchi vabodan,

Na qiyom chog'i qiruvchi o'latdan.

Sening yoningda mingtasi yiqilib,

Tuman qulab ketsa-da o'ng yog'ingda,

Balo-qazo senga yaqin yo'lamas.

Sen faqat ko'zlaring bilan boqib,

Fosiqlarga berilgan jazoni ko'rasan.

Xudovandni panohim deb bilganing uchun,

Haq Taoloni qo'rg'onim deganing uchun,

Tushmas boshingga biron-bir falokat,

Yo'lamas chodiringga ham qandaydir o'lat.

U O'z farishtalariga sen haqda amr e'tgay,

Toki butun yo'llaringda seni asrasinlar.

Ular seni qo'llarida ko'tarib ketar,

Oyog'ing ham toshga qoqilib ketmas.

Sher va bo'g'ma ilon ustidan bosib o'tasan,

Arslon va ajdarni e'zib tashlaysan.

«U Menga mehr bog'lagani-chun qutqazaman,

Nomimni tan olgani-chun omon saqlayman.

U Meni chaqirgan chog'ida javob beraman,

Qayg'uli kunida u bilan birga bo'laman,

Uni xalos e'tib hurmatga sazovor qilaman.

Uzoq umr berib ko'nglini to'yg'azaman,

Najotkorligimni unga namoyon qilaman».

Sizga ham shularni tilab qolaman.

2008-08-21

Ruhiy zehn

1 Yuhanno 4:1-3

“E'y mahbublarim, har qanday ruhga inonavermangiz. Xudodan bo'lgan-bo'lmaganligini bilish uchun ruhlarni sinovdan o'tkazingiz. Chunki dunyoda ko'pgina soxta payg'ambarlar paydo bo'lgan. Odam vujudi bilan dunyoga kelgan Iso Masihni tan oluvchi har bir ruh Xudodandir. Xudoning Ruhini shundan taniysizlar. [Odam vujudi bilan dunyoga kelgan] Iso Masihni tan olmovchi har qanday ruh Xudodan e'mas. Bu – dajjolning ruhi. Dajjol kelishini sizlar e'shitgan e'dingizlar. Mana, hozirdan u dunyodadir.”

Ruhiy zehn – yolg'on ruhlarni tanish va fosh qilish qobiliyati, Muqaddas Ruh orqali beriladi.

Agar hamma masihiylar Muqaddas Ruhda yashaydigan bo'lsa, Xudo ular orqali boshqa odamlarga ham ta'sir qila boshlaydi. Lekin ko'pgina masihiylar g'ayri-tabiiy mo''jizalarga berilgan bo'lsada, ular chindan ham Xudodanmi yo'qmi bilishmaydi. Agar masihiy Xudodan kelgan narsalarni aniq bilmasa, uning ahvoliga voy! Xudodan keladigan narsalar doim Muqaddas Kitobga mos bo'ladi va unga qarshi bo'lmaydi.

Yiqilish yoki imondan qaytish – bir vaqt haqiqatni bilish, lekin keyin shu haqiqatni tark e'tib, yiqilib tushishdir. Haqiqatni bilmagan odam imondan yiqilmaydi, u allaqachon adashgandir. Masihiy maqsadi haqiqatni bilish va unda doim turishdir, undan ketib qolmaslik.

1 Timo'tiy 4:1-3

“Xudo Ruhi yaqqol aytyaptiki, oxirgi zamonlarda ba'zi odamlar imondan qaytadilar. Ular yo'ldan ozdiruvchi ruhlarga, jin ta'limotiga quloq soladilar. O'z vijdonlarini go'yo qizigan temir bilan dog'lagan yolg'onchilarning riyokorligiga qoyil qoladilar. Ular uylanishni man e'tadilar va Xudo yaratgan har xil ovqatlardan tiyilishni buyuradilar. Holbuki, haqiqatni bilib olgan imonlilar shukrona qilib ovqat eyishi kerak.”

Muqaddas Ruh aniq aytadi; U sizga ham murojaat qilib gapiradi. Oxirgi kunlarda ayrim masihiylar imonni tark e'tadilar va aldovchi ruhlarga va shaytonning yolg'on ta'limotlarga quloq sola boshlaydilar.

Agar siz yolg'on ta'limotni e'shitsangiz, uni tanib olib, unga quloq solishingiz kerak e'mas.

Odam cho'ntagiga cho'g'larni solib, kiyimim yonmaydi va men kuymayman, deya olmaydi. Yuzta yaxshi olma bitta chirigan olmani yaxshi qila olmaydi, aksincha bitta chirigan olma yuzta yaxshi olmani chiritadi.

Shuning uchun biz nimaga quloq solyapganimizga e''tibor berishimiz kerak, jamoatdami, ishxonadami, ko'chadami yoki birodarlar orasidami – nimaga quloq solishimizga e'htiyot bo'lishimiz kerak.

Aldovchi ruhlar shirin so'zlar bilan odamni haq imon yo'lidan ozdiradi, ular odamni turtadi, itaradi va rom qiladi. Bunda siz “o, men tezda shuni qilishim kerak” deb o'ylaysiz, lekin shuni qilganingizdan keyin “bekorga shunday qildim” deb afsus qilasiz.

Muqaddas Ruh e'sa sizni etaklaydi, kuch ishlatmaydi.

Matto 24:4-5

“Iso javob berib ularga dedi: “Hech kim sizlarni yo'ldan ozdirmasligi uchun e'htiyot bo'linglar. Chunki talay kishilar Mening nomim bilan kelib: “Men Masih bo'laman”, – deb ko'plarni yo'ldan ozdiradi.”

Iso bizga e'htiyot bo'linglar deyapti, chunki ayrim odamlar “men Masihman” deb aldaydi. Bunda bizga Muqaddas Kitob va Muqaddas Ruh yordam beradi, biroq biz doim ularga tayanib yashashimiz kerak.

Havoriylar 16:16-18

“Bir kuni ibodatgohga ketayotganimizda, ichida folchilik ruhi bo'lgan bir cho'ri bizga duch keldi. U folchilik mahorati bilan xo'jayinlariga ko'p daromad keltirardi. Pavlusning va hammamizning orqamizdan yurib: – Bu odamlar Xudoyi Taoloning qullaridir, bizga najot yo'lini e''lon qilmoqdalar, – deb baqirardi. Ancha kun buni takrorladi. Axir, Pavlusning joniga tegib, u cho'riga burildi-da, ichidagi ruhga: – Iso Masih nomidan senga buyuraman: cho'ridan chiqib ket! – dedi. Ruh e'sa o'sha zahoti cho'rining tanidan chiqib ketdi.”

Shu oyatlardagi cho'ri qizning so'zlari to'g'ri e'di, lekin bu so'zlarning orqasidagi ruh yolg'on ruh e'di; Pavlus Muqaddas Ruh orqali shu qiz orqali yolg'on ruh gapiryapganligini tanidi va “shu qizdan chiq” deb shu ruhni haydab chiqaradi. Demak, odamlar gapirgan gapiga e''tibor berishimiz kerak, lekin shu bilan birga ular qanday ruh bilan gapiryapganligiga ko'proq e''tibor berishimiz kerak. Bunday qilish uchun bizga faqat Xudo Muqaddas Ruh yordam bera oladi. Oxirgi kunlarda masihiylar ruhiy zehnga e'ga bo'lishlari kerak, bunday bo'lmasa ular yo'ldan ozib ketadilar.

Iso haqida ham bir kishi “Men Sening kimligingni bilaman, Sen Xudoning Muqaddas Zotisan”, deydi. Lekin shu kishi orqali yolg'on ruh gapiryapgan e'di, shuning uchun Iso shu kishidan yolg'on ruhni haydab chiqaradi.

Mark 1:24-27

“– E'y nosiralik Iso! Bizda nima ishing bor? Sen bizni halok qilgani keldingmi? Sening kimligingni bilaman, Sen Xudoning Azizisan!

Biroq Iso yomon ruhga do'q urib:

– Jim bo'l va undan chiqib ket! – dedi.

Yomon ruh u odamni larzaga soldi-da, ovozi boricha baqirib, uning vujudidan chiqib ketdi. Hammani vahima bosdi. O'zaro fikr yuritib:

– Bu nima gap? Bu qanaqa yangi ta'limot e'kan? U yomon ruhlarga ham qudrat bilan buyuradi, ruhlar e'sa Unga bo'ysunadi! – deyishdi.”

1 Yuhanno 4:4

“E'y farzandlarim, sizlar Xudodansizlar va soxta payg'ambarlarni engdingizlar. Chunki ichingizdagi Ruh dunyoda hukm surayotgan ruhdan ustundir.”

Siz Iso Masihni Rabbiy, deb qabul qilgan bo'lsangiz Xudoga tegishlisiz, Xudo shoxligidasiz, qayta tug'ilgansiz, najot topgansiz, oqlangansiz va poklangansiz. Shuning uchun siz ular ustidan g'alaba qozondingiz, ya'ni allaqachon g'alabaga e'gasiz. Nega? Sizning ichingizdagi Ruh bu dunyodagi ruhlardan ustundir va yuksakroqdir.

Siz buning uchun hech narsa qilishingiz kerak e'mas, yoki buni kutishingiz kerak e'mas. G'olib bo'lish uchun faqat bitta narsa kerak – bu ham bo'lsa Iso Masih xochda biz uchun qilgan ishiga ishonish kerak. Shu ishonchni doim saqlash kerak va doim faqat Isoga qaratish kerak, shunda Iso siz uchun qilgan narsalar hayotingizda namoyon bo'la boshlaydi. Oqlangan kishi ishonch bilan yashaydi.

Rimliklarga 8:13

“Agar o'z tabiatingizga mahliyo bo'lib yashasangiz, ruhan o'lishingiz muqarrar. Lekin agar bashariy tabiatning qilmishlarini Ruh kuchi bilan o'ldirsangiz, ruhan yashaysizlar.”

Bashariy tana amri bilan yashasangiz o'lasiz, agar Muqaddas Ruh bilan bashariy tana ishlarini o'ldirsangiz – yashaysiz. Demak Muqaddas Ruh shu ishni qilar e'kan, ya'ni sizni poklaydi, tozalaydi va muqaddaslaydi; lekin men nima qilishim kerak, degan savolni o'zimizga beramiz. Bunga javob shunday: Iso xochda qilgan ishga ishonish orqali biz najot topamiz hamda muqaddaslanamiz.

Xudo bizga najot berish jarayonini juda oson qilib bergan va shuning uchun har qanday inson najot topishi mumkin. Odamga buning iloji yo'q, Xudoga e'sa hamma narsalar iloji bor. Odam o'ziga najot bera olmaydi, faqat Xudo odamga najot bera oladi; xuddi shunday ravishda odam o'zini muqaddaslay olmaydi, faqat Xudo odamni muqaddaslay oladi. Inson faqat bir marta najot topishi mumkin, ya'ni najot topgandan keyin odam gunoh qilsa, tavba qilish orqali yana Xudo bilan munosabatga qaytib kela oladi. Xuddi shunday ravishda masihiy muqaddaslanadi, agar u gunoh qilsa yoki bashariy tanada yashasa, yana tavba qilib haq yo'lga qaytib kelishi mumkin.

Najot topish jarayoni va muqaddaslanish jarayoni bir-biriga o'xshaydi, shu ikkalasiga e'rishish uchun faqat bitta kalit kerak – Isoga ishonish. Yana aniqroq qilib aytsak, kishi Iso Masihni o'limdan qayta tirilganiga va U xochda qilgan ishiga ishonishi va Uni Rabbiy, deb tan olishi kerak.

2008-08-10

Iso Masih qiyofasining o'zgarishi

“U gapini tugatmasdanoq, nur yog'ilib turgan bir bulut ularni qoplab oldi. Bulut ichidan e'sa bir ovoz keldi:

– Bu Mening sevikli O'g'limdir, Undan mamnunman. Unga quloq solinglar!” (Matto 17:5).

Iso Masih qiyofasining o'zgarishi Masihning shuhrati va sharafini bizga namoyon qiladi. Bu shuhrat Isoning ustiga porlamadi, balki Uning ichidan porlab, kiyimlari orasidan ham ko'rinardi. Shu tog'da Isoning oldida Muso va Ilyos payg'ambarlar paydo bo'lganida, Muso Qonun vakili sifatida hamda Ilyos Inoyat vakili sifatida paydo bo'lishgan e'di.

O'sha vaqtga kelib Muso taxminan bir ming besh yuz yil oldin o'lgan e'di, Ilyos e'sa o'limni ko'rmasdan osmonga ko'tarilib ketgan e'di; albatta bular ikkalasining Iso bilan bo'lgan suhbati juda ham qiziq bo'lgan bo'lsa kerak! Ular Iso bilan Uning najotbaxsh o'limi haqida gaplashishadi (Luqo 9:31). Shunday qilib mana shu doktrina yoki ta'limot (najotbaxsh o'lim) osmondagi e'ng buyuk mavzudir (Vahiy 1:5; 5:6, 9; 7:14).

Butrus “shu erda uchta chayla quraylik: birisi Senga, birisi Musoga, birisi Ilyosga,” deb ahmoqona gap aytadi. Biroq tezda osmondan uni joyiga qo'yib qo'ygan ovoz keldi. Sajda qilish va ta'lim berishda hatto e'ng ulug' payg'ambarlar ham Xudoning sevikli O'g'li Iso Masih bilan teng qo'yilishiga Xudo ruxsat bermaydi. O'sha zahotiyoq Muso ham, Ilyos ham o'sha erdan g'oyib bo'lishadi va Xudoning ovozi “Unga, faqat Unga quloq soling!” deydi.

Buning ma'nosi shuki, ayrim odamlarning payg'ambarlar yoki avliyolarga qaratib qilgan ibodatlari, hatto bokira Maryamga aytilgan ibodatlar ham hech narsaga yaramaydi. Bunday qilishning hech ham foydasi yo'q. Xudo Ota aytgan buyrug'i aniq va oydin, qisqa va lo'nda e'di: “Unga quloq solinglar!”